Moja pierwsza torba szmacianka i podziękowania...

Za oknem wciąż burzowo, co dość skutecznie zniechęca do spacerów, ale za to prowokuje do szwędania się po chałupie w poszukiwania jakiegoś sensownego zajęcia. Bytujemy teraz na odludziu i przywiozłam tu sobie  maszynę do szycia. Aaa, kupiłam ją sobie niegdyś w hipermarkecie na potrzeby podwijania nogawek i fantazyjnego cerowania ubrań, więc teraz pomyślałam, że skoro taka pogoda markotna to może by nadrobić owe szyciowe zaległości? Tak więc przywiozłam maszynę i stertę materiałów, które kiedyś tam kupiłam z zamiarem wyprodukowania paru jaśków i ściereczek, a które to materiały prawdopodobnie to właśnie paskudnej pogodzie zawdzięczają fakt, iż nie przepadły w przepastnej otchłani zapomnienia ponadgryzane przez mole (których co prawda nie mam, ale nie znaczy to, że mieć kiedyś nie będę) :) Może ze dwa razy w życiu uszyłam cokolwiek, o ile dobrze pamiętam to był to nieco krzywaśny, ale za to wielce fantazyjny fartuszek i torba z jeansowych spodni- wykorzystałam fakt, że miały ciekawie kieszenie i tak oto powstały torbowe skrytki, bo w życiu taaakich sama bym ich nie uszyła ;) No i postanowiłam w końcu wykorzystać tą stertę materiałów ;) Przyznaję, sprawia mi to wiele radości, choć na wstępie spaliła mi się żarówka w maszynie i muszę się ratować lampką, którą cały czas trącam ręką... Na pierwszy ogień poszła torba na zakupy, jako, że "do uszycia" na chłopski rozum, (internetu tutaj jak na lekarstwo, więc o wykrojach i jakichkolwiek wskazówkach od Was mogłam zapomnieć). Wierzch z kwiatkiem, bawełniany, a wnętrze z lnu (uwielbiam), szwy niestety nierozprasowane, bo przecież zapomniałam zabrać żelazka :D ale co tam, jest pierwszą z pierwszych, więc teraz to już tylko z górki... przynajmniej mam taka nadzieję ;) 

Niezwykle pojemna i wytrzymała. Myślę, że powstanie ich kilka, bo materiał w takim zestawieniu bardzo mi się podoba, choć trzeba gimnastykować się nieco, bo prócz ślicznych kwiatków ma również nadrukowane jakieś napisy, a te już są mniej śliczne.  

A w duecie z torbą zapozował mięciutki prezent urodzinowy, jaki dostałam od Gooochy,

 śliczny, przytulny i kolorystycznie obłędny, zresztą zobaczcie z bliska sami...

Gosiu, pięknie Ci dziękuję :***

Przyznam się Wam jeszcze, żem jest szczęśliwą posiadaczką wielu Gosinych wytworków, są to rzeczy niezwykłe i bardzo, bardzo lubię się nimi otulać. Na jesienne chłody dostałam na ten przykład poniższy, supełkowy szal, a nie miałam okazji się nim pochwalić. Jeśli ktoś miałby ochotę na takową mięciutką mgiełkę może spróbować swojego szczęścia w Candy u Gosi, ja nie mam już śmiałości stanąć w kolejce, ale Wam polecam gorąco ;)))

Zmykam szyć dalej- nie mogę się doczekać efektów, bo sprułam starą torbę (oj, łatwo nie było), taką na ramię, i będę odrysowywać wykrój, a nigdy tego wcześniej nie robiłam. Mam piękną, wiekową, lnianą zasłonę w  niezwykłe, błękitne kwiaty i to ona właśnie się do mnie tak zachęcająco uśmiecha. Mam nadzieję, że mi się wszystko uda, bo dawno nie widziałam tak niezwykłego materiału :) Niemniej powielanie tej poniższej szmacianki nie odkładam na półkę, tylko na niedzielę :D

Dziękujemy za wszelkie ślady bytności u nas i na Facebooku !!!

Pozdrawiamy Was ciepło i słonecznie :)